Stanisław Borysowski studiował w Krakowie, uczył się od Stanisława Kamockiego (którego obraz możesz podziwiać na tej stronie). Jego obrazy były zbudowane z wyraźnych płaskich pól, różniących się od siebie fakturą i kolorem. Tę charakterystyczną cechę możesz dostrzec na tym obrazie, na który właśnie patrzysz. Borysowski prowadził również Pracownię rysunku perspektywicznego i odręcznego. Grafika była dla niego równie ważna jak malarstwo. W jego twórczości ludzie czy przedmioty były tylko inspiracją do poszukiwania nowej, bliskiej abstrakcji, formy.

Malarstwo olejne to technika polegająca na zamalowywaniu odpowiednio przygotowanego płótna lub deski farbami olejnymi. Farby te rozcieńcza się za pomocą terpentyny malarskiej roztaczającej bardzo specyficzny, intensywny zapach oraz odpowiedniego oleju. Malowanie takimi farbami daje artyście dużą swobodę, umożliwia zmianę koncepcji przez zamalowanie jakiegoś elementu następną warstwą farby. Farby olejne dają także możliwość stworzenia faktury obrazu przez nałożenie w pewnych miejscach większej ilości farby, a w innych mniejszej.
Olej na płótnie odpowiednio poprowadzony przez artystę może niezwykle płynnie łączyć barwy w niemal niedostrzegalny dla odbiorcy sposób.

Borysowski przez wiele lat prowadził Pracownię rysunku perspektywicznego i odręcznego. Rysunek odręczny to taki, który wykonujemy bez pomocy przyborów kreślarskich. Przy tego typu rysunku najważniejsze to zachować odpowiednie proporcje, taki rysunek nazywany jest szkicem. Na podstawie szkicu wykonuje się właściwy rysunek, np. rysunek techniczny.
Zobacz jeden z jego rysunków.

Posłuchaj:

Na południu Francji znajduje się niezwykła miejscowość o nazwie Grasse. Jest ona słynną stolicą perfum. Od wielu lat produkuje się tutaj flakoniki wypełnione oryginalnymi zapachami. To dlatego właśnie tutaj odbywały się zdjęcia do ekranizacji jednej z najsłynniejszych powieści, w których głównym boheterem jest zapach – książki „Pachnidło”, Patricka Süskinda.