Kazimierz Podsadecki był malarzem, rysownikiem i fotografem. W 1926 roku współpracował z czasopismem „Zwrotnica”. Interesował się fotomontażem, który wykorzystywał do tworzenia groteskowych ilustracji. W latach 30. współpracował z awangardowym studium filmowym w Krakowie. W początkowym okresie twórczości konstruował obraz z prostych linii, łączących się w geometryczne bloki.

Malarstwo olejne to technika, do użycia której niezbędne są farby olejne. Ta technika polega na zamalowywaniu odpowiednio przygotowanego płótna lub deski farbami olejnymi. Farby te rozcieńcza się za pomocą terpentyny malarskiej, roztaczającej bardzo specyficzny, intensywny zapach, oraz odpowiedniego oleju. Malowanie takimi farbami daje artyście dużą swobodę, umożliwia zmianę koncepcji przez zamalowanie jakiegoś elementu następną warstwą farby. Farby olejne dają także możliwość stworzenie faktury obrazu przez nałożenie w pewnych miejscach większej ilości farby, a w innych mniejszej.

Kazimierz Podsadecki w okresie powojennym malował pejzaże i martwe natury w duchu postkubistycznym, posługując się bogatą gamą barwną. Postkubizm był nurtem nawiązującym do kubizmu, łącząc go z innymi nurtami. Malował klasyczne abstrakcje pozbawione cech ilustracyjności i nienaśladujące natury. Interesował go także konstruktywizm, czyli taki nurt w sztuce, który cechował się zainteresowaniem sztuką użytkową, dążeniem do czystej formy oraz pozbawienia dzieła realistyczności.

Posłuchaj:

Sposób przedstawienia górskiego pejzażu przez K. Podsadeckiego wyróżnia się pośród malarstwa innych artystów, typowo przedstawiających krajobrazy.

Zobacz obraz Romana Hennela – „Panorama Pienin i Szczawnicy”